Silnik wysokoprężny

Każdy pojazd samochodowy odznacza się określonymi właściwościami­, które decydują o warunkach technicznych, jakie powinien spełniać jego silnik pędny. Dążenia do jak najpełniejszego zaspokajania potrzeb użytkowników i sprostania wciąż rosnącym wymaganiom wytwórni sa­mochodów doprowadziły do opracowania wielu odmian silników wysokoprężnych wszystkich kategorii, różniących się niekiedy dość znacznie odrębnościami konstrukcji oraz przeznaczeniem. Dodać należy, że charakterystyczne cechy indywidualne licznych modeli wynikają nie tylko z prób szukania korzystniejszych rozwiązań na nowych drogach, lecz również. z dążeń do obejścia istniejących ograniczeń patentowych.

Daleko posunięte zróżnicowanie szczegółów budowy silników wysokoprężnych obecnie eksploatowanych stwarza poważne trudności przy ustalaniu samych założeń ich klasyfikacji. Narzuca to konieczność zali­czania kwalifikowanych silników do określonych, kategorii i grup na podstawie pewnych cech konstrukcyjnych lub działania, o zasadniczym znaczeniu, jeśli chodzi o przydatność silnika do przewidywanego zakresu zastosowania. Kryteriami tego rodzaju podziałów wycinkowych są z za­sady najbardziej istotne cechy charakterystyczne silnika, jak: sposób pra­cy, szybkoobrotowość i szybkobieżność, system komór spalania, układ cy­lindrów, metoda chłodzenia oraz inne.

Ze względu na zasadę pracy współczesne silniki - samochodowe po­dzielić można z jednej strony na dwusuwowe) czterosuwowe; a z drugiej - na wolnossące i doładowywane. Różnice w tym zakresie nie wpływają wprawdzie wprost na przeznaczenie silnika, lecz niemniej w znacznej mierze decydują pośrednio o jego właściwościach i cechach charaktery­stycznych, a zwłaszcza o pojemnościowym wskaźniku mocy, jednostko­wym zużyciu paliwa, znamionowej prędkości obrotowej wału korbowego, ciężarze własnym itp.

Przebieg pracy według zasady dwusuwu trwa w czasie jednego całkowitego obrotu wału korbowego, a według zasady czterosuwu - dwóch kolejnych obrotów. Okoliczność ta ma bardzo istotne znaczenie, ponieważ przy jednakowej prędkości biegu w cylindrze silnika dwusuwowego, W porównaniu z czterosuwowym, procesy spalania oraz następującego nich suwy rozprężania są dwukrotnie częstsze.

Jeśli bierze się powyższe pod uwagę, to należałoby przypuszczać, że w identycznych warunkach pracy i przy takiej samej pojemności skoko­wej silnik dwusuwowy pozornie rozwija dwukrotnie większą moc użytecz­ną niż czterosuwowy. Jednak już pobieżne choćby rozpatrzenie tego pro­blemu wykazuje, że w rzeczywistości jest inaczej i przeważnie silniki dwusuwowe w porównaniu z czterosuwowymi cechują się podobnymi lub niewiele tylko większymi pojemnościowymi wskaźnikami mocy.